………op het schoolplein.

“Een voorbeeldige leerling waar je je absoluut geen zorgen over hoefde te maken. Zo’n meisje met goede resultaten, heerlijk rustig in de klas, mee hobbelend met een groepje kinderen. Dat kind, dat was ik.”

Maar vanbinnen had ik vaak het gevoel dat ik niet werd begrepen.

Ik voelde me de spreekwoordelijke vreemde eend in de bijt.

Dit beeld is kenmerkend voor mijn schoolloopbaan tot aan mijn HBO opleiding.

Nu begrijp ik waarom ik dat gevoel had.

Het was ook gewoon zo.

Logisch, want zeker in die tijd was er nog maar weinig bekend over hoogbegaafdheid.

Er is 1 schooljaar op de basisschool geweest waarin ik het wel echt naar mijn zin had, dat was toen ik in een combinatieklas kwam. Terugkijkend heb ik me toen op kunnen trekken aan de leerstof van een jaargroep hoger én had ik ook een betere klik met de kinderen uit die hogere groep.

Halverwege de HAVO ging dat ook weer beter, dat is het moment dat er leerlingen bij komen die na de MAVO nog HAVO gingen doen. Zij waren ook weer ouder.

Pas op het HBO kwam de echte klik, de echte vriendschap. En die vriendschap koester ik nog steeds.

Nu kan ik blijven hangen in de frustratie dat ik toen niet (h)erkend werd en geloof me, daar ben ik ook best een tijdje gefrustreerd over geweest. Maar gelukkig heb ik dat de afgelopen jaren een plekje kunnen geven door oefeningen te doen waarbij ik afscheid nam van overtuigingen uit het verleden.

Kortom, ik kwam in beweging en kon steeds meer laten zien wie ik ben.

Ik kwam tot bloei!

Dat gun ik JOU ook en daarom wil Ik wat meer vertellen over het belang van signaleren.

Om mij heen hoor ik regelmatig de volgende argumenten wanneer ik vertel wat ik in mijn praktijk doe:

  • Wat heb ik eraan om te weten dat ik hoogbegaafd ben?
  • Weer een label erbij.
  • Al dat hokjes denken.
  • Oh ja, dat bestaat ook nog.

Waarom ik het dan toch zo belangrijk vind dat hoogbegaafdheid al vroeg gesignaleerd wordt?

Voor jou als volwassen hoogbegaafde waarbij het nu pas ter sprake komt:

Het kan je helpen om de puzzelstukjes op hun plaats te laten vallen, om jezelf beter te leren kennen en meer begrip te krijgen voor jezelf. Hierdoor raak je beter in balans en houd je meer energie over.

Voor mezelf betekende het concreet dat ik de overtuiging dat ík anders was en me nooit begrepen voelde los kon laten. Daardoor kwam ik beter in balans én kan ik anderen beter begeleiden in dit proces.

De voordelen van het vroeg signaleren lijken me duidelijk.

Hoe vroeger een ontwikkelingsvoorsprong/hoogbegaafdheid wordt gesignaleerd hoe beter.

Als kind en ouders kun je dan adequaat begeleid worden en veel problemen, die ik nu in mijn praktijk tegenkom, worden daardoor voorkomen.

Hoe belangrijk is het wel niet dat een kind zich gezien en gehoord voelt. 

Dat het kind op kan trekken met gelijkgestemden zodat het zich kan spiegelen en optrekken aan een ander.

Ik ben ervan overtuigd dat deze kinderen veel sterker in hun schoenen zullen staan en minder frustraties op zullen lopen.

Grote kans dat je na het lezen van dit bericht nog steeds een van de volgende gedachten door je hoofd blijft schieten:

  • Anderen zijn veel slimmer.
  • Ik voel me eigenlijk heel dom.
  • Straks val ik nog door de mand.

In een volgend bericht vertel ik meer over de veel voorkomende vooroordelen rond hoogbegaafdheid én hoe je daarmee kunt afrekenen.

Hartelijke groet,
Johanneke – Opstap Coaching

PS:

Mocht je na het lezen nog met vragen zijn blijven zitten, dan kun je een kennismakingsgesprek inplannen.

Een kennismakingsgesprek van een half uur is gratis!